افرادی که در مراکز خدمات پزشکی و اورژانس کار می کنند ،جهت درمان و رسیدگی به وضعیت مصدومینی آموزش می بينند که از آسيب های حاصل از ضربات سر و گردن رنج برده و احتمالا" مبتلا به ضايعات طناب نخاعی يا آسیب ستون مهره ها هستند .این افراد تا زمانی که آزمايشات کامل و تشخيص های نهائی درموردبیماران مذبور انجام شود، پي گيريهای لازم را بعمل می آورند. بطورکلی يکی از مراحل بسیارحساس در درمان اوليه، بيحرکت سازی نخاع است.

پيشگيری از آسيب بيشتر

بی حرکت سازی ستون فقرات می تواند از آسيب نخاع و يا بدتر شدن ضايعات ايجاد شده جلوگيری نمايد. به همين دليل است که کارکنان اورژانس آموزشهای لازم را جهت بی حرکت ساختن گردن و پشت افراد آسيب ديده فرا می گيرند. آنان در اطراف گردن اشخاص صدمه ديده از کلارهای( collar) نگه دارنده استفاده می کنند و يا اينکه تا زمان انجام ارزيابیهای کامل مصدومین را در آتل های ثابت کننده قرار می دهند.
در مراکز اورژانس، پزشکان برای تشخیص قطعی آسیب نخاعی، فرد مصدوم را دقيقا" معاينه کرده و وضعيت حسی و حرکتی او را ارزیابی می نمايند و در مورد حادثه سئوالاتی را می پرسند. ولی اگر شخص آسيب ديده از درد گردن شکايت داشته باشد ، يا علائم مشخصی از ضعف يا ضايعه نورولوژيکی مشاهده گردد، انجام آزمايشات تشخيصی اورژانس ضرورت پیدا می کند.اين آزمايشات عبارتند از:

عکسبرداری بااشعه ايکس

معمولا" پزشکان برای تمامی آسيب ديدگانی که مشکوک به آسيب نخاعی هستند، اين آزمايش را تجويز مي نمايند. بطورکلی عکسبرداری با اشعه ايکس می تواند شکستگی ها ، تومورها ،مشکلات ايجاد شده در مهره ها ، و ساير تغييرات مخرب به وجودآمده در نخاع را نشان دهد.

سی تی اسکن Computerized tomography ( CT) Scan

سی تی اسکن می تواند تصویر بهتری ازناهنجاريهای مشاهده شده در عکسبرداری با اشعه ايکس را فراهم آورد. در اين آزمايش تصاوير رایانه ای که ازمقاطع عرضی محل های مورد نظر،استخوان مهره ها، ديسکها و ساير عوارض تهیه می شود، موردبررسی قرارمی گیرد.

Magnetic resonance imaging - MRI ام - آر- آی

در اين آزمايش، از نيروی قوی مغناطيس و امواج راديوئی برای توليد تصاوير کامپيوتری استفاده می شود. اين آزمايش جهت بررسی وضعیت طناب نخاعی و ديسک های متورم، لخته های خون و يا ساير توده هاي فشرده که ممکن است در نخاع تشکیل شده باشند،فوق العاده مفيد است. ولی این روش نمی تواند برای افرادی که دارای دستگاه تنظيم ضربان قلب هستند و يا مصدومینی که به تجهيزات خاص يا وسايل کشش ناحيه گردنی نیاز دارند،مورد استفاده قرار گيرد.

ميلوگرافی

ميلوگرافی به پزشکان این امکان را می دهد که وضعيت اعصاب نخاع را با دقت بيشتری بررسی نمايند.دراین روش،بعد از تزريق يک ماده رنگی مخصوص به داخل کانال نخاعی، با کمک عکسبرداری اشعه ايکس و سی تی اسکن از مهره ها، ورم ديسک ها و ساير جراحات،مشخص می شود. موقعی که انجام MRI امکان پذير نباشد، و يا وقتی که آزمايشات ديگر نتوانند اطلاعات تکميلی مهم را ارائه دهند، اين آزمايش مورد استفاده قرار می گیرد.
اگر پزشک به آسيب نخاعی مشکوک باشد، بيحرکت سازی ستون مهره ها، استفاده از روشهای کشش و مصرف داروهای کوتريکوستروئید نظير متيل پردنيزولون ( Medrol ) را تجويز می نمايد.طبق گزارش پژوهشگران در مورد استفاده از اين دارو ،به دليل فوايد ناچيز و خطرات احتمالی آن اختلاف نظر وجود دارد. ولی، در حال حاضر هيچ داروی ديگری به جای آن قابل استفاده نمی باشد. تا آنجا که ممکن است باید ميتل پردنيزولون خیلی سریع تجويز شود و معمولا" طی 8 ماه اول بعدازآسیب مورد استفاده قرار می گيرد.
بطورکلی اقدامات تشخيصی تنها به موارد ذکرشده ختم نمی شود. چند روز اول بعد از ضايعه، پزشکان جهت تعيين شدت ضايعه و پيش بينی درمورد ميزان احتمال بهبودی، بررسی های نورولوژيکی راانجام می دهند. اين آزمايشات می تواند بيشتر شامل عکسبرداری با اشعه ايکس، ام.آر.آی يا روشهای تصوير برداری پيشرفته تر باشد.

****

منبع: مقاله: " آزمايشات واقدامات موردنياز جهت تشخیص آسيبهاي نخاعی " – مترجم:مهندس عباس کاشي(ohealth2007@yahoo.com) - انتشار : مركز ضايعات نخاعي جانبازان – آبان ماه 1387 - برگرفته از سایت :
http://www.mayoclinic.com/health/spinal-cord-injury