هزینه های آسیب نخاعی

 

   
   

www.isaarsci.ir

   

 

 

 



آسیب های نخاعی به ندرت اتفاق می افتند و معمولا" درمباحث تخصیص بودجه های مربوط به صدمات وبیماریها چندان موردتوجه قرارنمی گیرد.اگرچه یک سخنرانی مناسب ممکن است درمقایسه با آمارهای ارائه شده تاثیر بیشتری در ایجاد آگاهی داشته باشد، اما ارائه اطلاعات ازطریق گفتار برای پشتیبانی از ادعاها اطمینان خاطربیشتری ایجادخواهدکرد.

زیانهای اقتصادی تنها بخشی از کل خسارات حاصل ازآسیبهای نخاعی محسوب می شوند.

منطقی است که مردم جهان وقت و منابع خودرا صرف گستره وسیعی از فعالیتهاو مخارج خواهندکرد و بدیهی است که هدف آنان به حداکثررساندن رفاه ورضایت در تمامی فعالیتها و هزینه ها است.این طور در نظربگیریدکه یک شخص قبل ازآسیب وصدمه در یک وضعیت متعادل با درآمدی معین و محدودیتهای زمانی قرارداشته است.این شخص تنها مقدار مناسبی ازوقت خودرا برای کار و فعالیتهای تفریحی می گذارنده و کالاهای مصرفی و سرمایه ای مختلفی رابرای خود صرف می نموده است. دریک شرایط واقعا" متعادل چنانچه این شخص درنقطه حداکثررفاه قرارداشته باشد،دیگرنیازی نیست درآمدبیشتری را صرف خریداری کالاهای اضافی نماید،یا وقت بیشتری را به فعالیتهای خوداختصاص دهد،بنابراین می تواندازرضایتمندی مناسبی بهره مندشود.اما همراه با بروزیک حادثه غیرمترقبه مثل آسیب نخاعی الگوی مذکور ازهم پاشیده می شود.

درشرایط جدید روشهای قبلی که صرف گذران فعالیت های تفریحی می شده نه تنهاامکان پذیرنخواهدبود ، بلکه مقدار بسیارزیادی از زمان او صرف نگهداری ازخودمی شود.بطورکلی درکلیه فعالیتهای زندگی چنین فردی، از فعالیتهای اجتماعی و حتی فعالیتهای مذهبی گرفته تا جستجوی جایگزینی برای گردشهای تفریحی او همگی درطیف بسیار گسترده ای تغییر ایجادمی شود.درواقع این کاهش رفاه یا رضایتمندی ،هزینه های واقعی آسیب نخاعی محسوب می شوند.

هرروشی که برای برآورداین کاهش رفاه استفاده شود،دارای محدودیتهائی بوده وکامل نمی باشد.مابرای ارزیابی این افت ها روشی بنام " سرمایه انسانی"راانتخاب کرده ایم،اما روشهای دیگری نیزوجوددارندکه یکی ازآنها روش" تمایل به پرداخت" می باشد.در چنین روشی اطلاعات بدست آمده بررسی می گردند و طی آن از مخاطب سئوال می شودکه تاچه اندازه تمایل داردبرای کاهش انواع مخاطرات خرج کند. درتحقیقی از آکتون (Acton) مثالی ذکرمی شودکه درآن ازمخاطبین درباره مقدارتمایل آنان به خدمات پیشرفته آمبولانس برای کاهش خطرات مرگ ومیر حاصل از حملات قلبی پرس وجو می شود.ماهیت فرضی مربوط به تجهیزات تحقیق باعث شده که استفاده از این روش کمی بغرنج باشد.اما مزیت چنین روشی این است که می تواند میزان مشکلات را محاسبه کند و درواقع مقدار درد و بیماری و میزان کاهش رضایتمندی از سازگاری از زندگی را به عنوان جوانب فرعی روش سرمایه انسانی باعدد ورقم مشخص نماید.

اما آنچه که بیشتر مطرح هستند، هزینه های اجتماعی یعنی تحمیل هزینه به کل جامعه می باشند.ما در ارزیابی های خود خیلی نگران هزینه های انبوه و اینکه چه کسی متحمل هزینه هامی شود،نیستیم .بنابراین وقتی آسیب نخاعی اتفاق می افتد، بدون توجه به پرداخت هزینه آن بوسیله فرد یا بیمه بخش خصوصی یا عمومی علاقمندیم ازهزینه های کل آگاه باشیم.

وقتی ما آسیب نخاعی را با سایرجراحات و بیماریها مقایسه می کنیم، هزینه هائی خاصی برای آن وجوددارند. وقتی هزینه های اجتماعی برای ما مشخص شده باشد،می توانیم آنها را به روشهای مختلفی ارائه دهیم .ممکن است علاقمندباشیم تمام هزینه های شخص را درکل دوره زندگی او ، هزینه های آسیب نخاعی برای تمام افراد را درطول یک سال خاص ، یا هزینه موارد جدیدآسیب نخاعی ایجادشده در یک سال معین داشته باشیم. این اطلاعات می توانندبه چندروش ارائه شوند، اما درهرحال لازم است که ما به هزینه های اجتماعی توجه داشته باشیم:


اگرمواردنخاعی را نادیده بگیریم ، یکسری اطلاعات هستند که مجبور نیستیم به عنوان هزینه های کل جامعه برآوردکنیم .اما به محض اینکه ارقام این هزینه ها با جزئیات کافی دردسترس قراربگیرند، ما این فرصت را پیدامی کنیم که منافع اقتصادی ، یعنی نه تنها منافع مربوط به درمان کلی بلکه مزایای حاصل از پیشرفت توانبخشی وفعالیتهای بازگشت به کار را مورد سنجش قراردهیم.

منابع اطلاعاتی

اطلاعات ارائه شده دراین مقاله برگرفته ازدو تحقیقی است که دانشگاه روتگر (Rutgers) بااستفاده از آمارهای مرکزملی تحقیقات آسیب های نخاعی و اطلاعات منتشره درموردهزینه های پزشکی وبیمارستانی انجام داده است. این اطلاعات توسط برکوئیتز(Berkowitz) وهمکاران او ارائه شده است.دراین مقاله به نتایج بدست آمده ازتحقیقات دانشگاه روتگر،که توسط برکوئیتز وهمکارانش به چاپ رسیده استنادشده است.توضیح کامل روش مورد استفاده به همراه جزئیات آنها درمنبع 2 آمده است.

روش بررسی


اطلاعات اصلی بدست آمده درسال 1998 حاصل ازمطالعاتی است که برروی دوگروه انجام گردیده که یکی ازآنها نمونه ای ازافراد بودندکه دریکی از مراکز تحقیقاتی موردنظر بستری شده بودند،و گروه دیگر کسانی بودند که عضو مرکزملی نظامیان نخاعی ایالات متحده(VA) بوده وبطور تصادفی انتخاب شده بودند. البته برای برآورد میزان شیوع ضایعات نخاعی درجمعیت مذکور تنها به این تحقیق بسنده نشده است. هزینه های مستقیم وغیرمستقیم با استفاده از پیگیری های تلفنی موردارزیابی قرارگرفته اند.

دو گروه نمونه طبق جدول سهمیه بندی هدف مطالعه قرارگرفتند که شامل: 360 نفر با ضایعه کامل ازچهارمرکزتوانبخشی و 140 نفربا ضایعه ناکامل ازگروه نمونه VA . ازاین گروه نمونه 137 مصاحبه با اعضای گروه VA بطورکامل انجام شد و 363 ( کمی بیشترازگروه هدف) نفر ازچهارمرکز توانبخشی جهت پاسخگوئی راهنمائی شدند. نمونه های مذکورتنها شامل کسانی بودندکه حداقل یک سال قبل از تاریخ مصاحبه مجروح شده بودند.

درتحقیق مذکور اطلاعات فردی و اصلی مربوط به گروهها ، علت و وضعیت مجروحیت آنان جمع آوری گردید.یافته ها ی بدست آمده با یکسری از تحقیقات اولیه موردمقایسه قرارگرفتند،و طی آن کار جمع آوری نمونه های شاخص زمان زیادی صرف شد. سپس روشی که براساس آن، نمونه جهت محاسبه تفاوتها انتخاب شده بود، درنظرگرفته شد. برای مثال افرادنخاعی که می توانستندراه بروند ویا کسانی که ازویلچراستفاده نمی کردند،حذف شدند.علی رغم این موضوع و با توجه به اهداف محاسبه هزینه ها ، یک ضریب اطمینان درنمونه انتخاب شده درنظرگرفته شد.ویژگیهای کلی هم که برای مقایسه هزینه ها بکارمی روند، با نمونه های قبلی تفاوت زیادی نداشتند.

هزینه های سال اول


ابتدا هزینه های مستقیم طی سال اول بعدازآسیب ارزیابی شدند.این هزینه ها استفاده ازمنابع واقعی اقتصادی را شامل می شدند.بدیهی است کسانی که مبتلا به آسیب نخاعی شده بودند،در زمان آسیب و بعدازآن متحمل هزینه های قابل ملاحظه ای شده بودند.با وجوداینکه لازم است تقسیم بندی هزینه ها اختیاری وبه دلخواه فردباشد،اما معلوم شده که مفید است که ابتدا به فکر هزینه های سال اول بعدازآسیب باشیم و سپس هزینه های سالانه بعدازآن را درنظربگیریم.اگرچه هزینه های سال اول بیشتر نشان می دهد،اما این هزینه ها بعدازسال اول وحتی درطول دوره زندگی فرد ادامه خواهدداشت.

بارزترین هزینه درطول سال اول مجروحیت را هزینه های بستری در بیمارستان تشکیل می دهدو همانطورکه انتظارمی رود،این هزینه ها بسته به سطح ومیزان جراحت فردمتفاوت باشد.طول مدت اقامت برای مراقبتهای حاد،قبل ازتوانبخشی برای افرادتتراپلژی (براساس مقیاسهای A، B ،C اختلالات ASIA، جهت ترخیص) تقریبا" 27 روز وبرای افرادپاراپلژی 13 تا 14 روز( براساس مقیاس D ، ASIA ) و درهردونوع پاراپلژی و تتراپلژی متفاوت است.هزینه های بیمارستان برای مراقبتهای بعدازضایعات حاد برای کسی که متحمل یک تتراپلژی شدید (ASIA A , B ,C) شده باشد، 157000 دلار است.هزینه های مراقبت حاد برای سایرافراد نخاعی بسته به سطح ومیزان آسیب دیدگی او از 69000 دلار تا بیش از 87000 دلار متغیرخواهدبود.

دوره توانبخشی بعداز ترخیص از بیمارستان آغازمی شود. بدیهی است که کسانی که جراحات شدیدتری دارند، وقت بیشتری را صرف توانبخشی خواهندکرد که این مدت تقریبا" 3 ماه طول می کشد.افراددارای پاراپلژی شدید معمولا" 1 تا 2 ماه ولی افرادمبتلا به جراحات خفیف تر(رده D ASIA) فقط بیش از 5 هفته را درتوانبخشی سپری می کنند. این ها همان تفاوتهای مربوط به هزینه های توانبخشی و بیمارستانی محسوب می شوند. درواقع هزینه های افرادمبتلا به تتراپلژی شدید درمقایسه با افراد پاراپلژی شدید دو برابر بیشتر است.کسی که متحمل ضایعه گردنی (ازنوع درجه A، B،یا C ، ASIA) شده باشد ، بایدانتظارداشت که هزینه های بیمارستانی و توانبخشی او بالغ بر139000 دلار گردد.هزینه های بیمارستانی برای پاراپلژی های شدیدبطورمتوسط تقریبا" 65000 دلار می باشد.

هزینه های اولیه بستری دربیمارستان برای مراقبتهای مرحله حاد و توانبخشی ، تنها منحصربه هزینه های سال اول نیستند.درغالب موارد قبل از پذیرش اولیه دربیمارستان ، هزینه هائی مانند هزینه های مربوط به خدمات پزشکی اورژانس ، خدمات توانبخشی سرپائی، بستری مجدددر بیمارستان به دلیل عوارض مربوط به سال اول آسیب ، وسائل و تجهیزات موردنیاز و استفاده ازمراقبین وجوددارند.

براساس اطلاعات مراکزخدمات بیماران نخاعی برآوردشده است که علاوه هزینه های بستری اولیه برای مراقیتهای حاد وتوانبخشی انتظار می رود کسی که مبتلا به آسیب نخاعی می شود،درسال اول به خاطرمراقبتهای بهداشتی وسایرخدمات موردنیاز 27580 دلار هزینه اضافی دارند.البته این هزینه ها شامل مخارج و هزینه های منزل یا هزینه های مناسب سازی وسیله نقلیه یا هزینه های تجهیزات سرمایه ای نیستند. همانند سایر اقلام هزینه ای ،هزینه های اضافی سال اول نیز بطورقابل ملاحظه ای به سطح و میزان آسیب وابسته است.

هزینه های سالانه مراقبتهای پزشکی

هزینه های مراقبت پزشکی بعداز گذشت سال اول به پایان نمی رسد و افراد نخاعی بطورمداوم نیازمندخدمات پزشکی مختلف هستند. برای محاسبه این هزینه ها ،ازپاسخ دهندگان به جای هزینه های واقعی ، درموردجزئیات هزینه های عملی کسانی که می دانستند قادربه احضار مجددآنان هستند ،سئوال گردید. در فراخوانها برای کمک به محاسبه هزینه های آنان ، در مورد تعداد معایناتی که آنها طی سال گذشته به خاطر ضایعه نخاعی داشته اند و اینکه آیا آنان به عوارض خاص حاصل از ضایعه نخاعی مبتلا بوده اندیاخیر، سئوال شده بود .ازجمله عوارض پزشکی خاصی که با ضایعه نخاعی مرتبط وموردتوجه قرارگرفتند،می توان به زخمهای فشاری،عفونتهای دستگاه ادراری، مشکلات دستگاه گردش خون وایجاد لخته،عوارض مفصلی و اسکلتی ناشی از استفاده ی ویلچر از جمله کشیدگی ها،پیچ خوردگی ها،صدمات مربوط به چرخش دستها،سندرم تونل کارپال یا ضایعات حاصل ازتکرارمداوم واستفاده بیش ازحداندامها اشاره نمود و علاوه برآن حوادث مربوط به ویلچرو تجهیزات جابجائی ازجمله شکستگی ها،کوفتگی ها،پارگی ها،خراشیدگی ها و ضربات شدید و سایر صدمات را نیزدرنظرگرفته شد.

سپس سئوالات دیگری رامطرح گردید.اینکه آیا آنان طی 12 ماه گذشته به دلیل عوارض پزشکی دیگری که مرتبط با آسیب نخاعی آنان باشد، تحت درمان قرارداشته اندیاخیر.وبطورکلی برای هردرمان و هروضعیتی که داشتند ، آنان سئوالاتی مطرح را می کردند تا درحین درمان ، نوع وسایل مورد استفاده، میزان زمان صرف شده برای مراقبتهای بحرانی ، انجام جراحی ها ، وقت ملاقات های مربوط به پیگیریهای درمانی، اینکه آیا برای یک شبانه روز بستری بوده اندیاخیررا تعیین کنند.

سپس با درنظرگرفتن اطلاعات بدست آمده و با تکیه بریکسری منابع ثانویه برآوردی ازهزینه های مربوطه انجام شد.منابع مورداستفاده نیزاز اطلاعات منتشر شده بوسیله Mutual of Omaha تا اطلاعات مربوط به هزینهVA های که به صورت کشوری ثبت ومنتشر شده بودند فرق می کردند. درمورد امکاناتی غیر ازVA ، با استفاده از اطلاعات بدست آمده ازطرح مزایا و هزینه های مراقبتهای بهداشتی بیماران بستری شده درسراسرکشور هزینه هائی مربوط به یک روزبرآوردشدند.هزینه های بیمارستان نیز براساس گروههای جراحی وغیرجراحی برآوردشدند. سپس هزینه های پزشکان بابت خدمات ارائه شده به بیماران بستری ، براساس 50درصد قیمت های هزینه خدمات پزشکی PMIC نیز اضافه گردید.علاوه برآن هزینه های جراحی بیماران سرپائی و بستری و هزینه های ویزیتهای سرپائی سایر کارشناسان ومتخصصین ازجمله روانشناس، پرستار ،فیزیوتراپ، متخصص درمان پاها ، کاردرمان نیز افزوده شد.

میانگین هزینه های مراقبت پزشکی برآوردشده برای افرادنخاعی،بعدازسال اول، بطورمتوسط بیش از 9000 دلار درسال وبرای افراد با ضایعات شدیدتر بیشتراست.افرادمسن ترنیز نسبت به افرادهم سان جوانتر ( با ضایعه مشابه) هزینه های بالاتری داشتند.هزینه های زنان نیزنسبت به مردان مختصری بیشتر بود.

دارو وتجهیزات

هنگام برآورد کردن هزینه های دارو و تجهیزات نیز همانند موضوعات مطرح شده در هزینه های بعدازسال ، مسائل متفاوتی مطرح می شوند.با در نظرگرفتن تفاوتهايي که در نوع محصولات داروئی ومقدارمصرف آنها وجوددارد، متوجه می شویم که بدست آوردن اطلاعات دقیق آنهم به شکل جستجوی تلفنی خیلی مشکل است.به همین دلیل دراین مطالعه به جای بررسی تلفنی به اطلاعات جمع آوری شده توسط De Vivo و مرکزملی آمار ضایعات نخاعی رجوع شده است.اطلاعات بدست آمده ازطریق بررسی تلفنی و بررسی دفترچه های وضعیت روزانه نمونه ای از شرکت کنندگان به تعداد 508 بیمار سیستم موردنظر جمع آوری گردید.

داروهای تعیین شده شامل شل کننده های عضلانی، داروهای اسیدی کننده ادرار، ملین ها ،داروهای ضددرد و آنتی بیوتیکها بودند.تجهیزات نیزشامل اقلامی مانندسوندها وسایر وسائل دفع ادرار بودند.تخمین زده می شود که میانگین هزینه های سالانه دارووتجهیزات 2429 دلار باشدکه بطور تقریبا" مساوی بین دارو و وسایل تقسیم می شودوهزینه های کل مطابق با شدت ضایعه افزایش می یابد.
 

مناسب سازی منزل

فردمبتلا به ضایعه نخاعی در محیط زندگی خود بطورقابل ملاحظه ای دچار محدودیت می شود.درحال حاضردرساختمانهای عمومی جهت دسترسی افرادویلچری پیشرفتهای زیادی بعمل آمده است.اما بطورکلی ساخت و مناسب سازی محیط داخل و اطراف منزل به عهده شخص نخاعی و خانواده او می باشد.بهترین برآورداین است که متوسط هزینه مناسب سازی تقریبا" 21000 دلار است. به علاوه برآوردمی شودکه بطورمتوسط شخصی که منزل خودرامناسب سازی کرده است ، برای تعمیرات و حداقل مناسب سازی باید سالانه 376 دلار هزینه کند.


به دلیل مشکلات مربوط به هزینه های مناسب سازی که توسط خودافراد گزارش شده، اطلاعات براساس نوع ومیزان مناسب سازی تکمیل شده اند.مردم باید به خاطرداشته باشندکه با استفاده ازمناسب سازی منزل باید اقداماتی مانند نصب رمپ ، مناسب سازی حمام ،عریض کردن درها انجام دهند.اما آنچه که مشکل آنها رابیشترمی کندبه خاطرسپردن هزینه های واقعی آنهاست.بادرنظرگرفتن اطلاعات مربوط به نوع ومیزان تغییرات می توان براساس هزینه های منتشرشده برای مناسب سازیهای مذکور وبااستفاده از جمع آوری اطلاعات هزینه ها را برآوردنمود وسپس برای آزمایش کردن میزان اعتبارآن بااستفاده ازپیمانکاران مناسب سازی چنین هزینه هائی را مورد بررسی مجددقرارداد.

مناسب سازی خودرو

درتحقیقات مذکور، تعدادکسانی که خودروهای خودرامناسب سازی کرده بودند،انواع وسائط نقلیه ای که مناسب سازی شده بودند و نوع وهزینه های مناسب سازی موردبررسی قرارگرفتند.ازتعداد 500 پاسخ دهنده 387 ( یعنی 77.4 درصد) ازخودروئی استفاده می کردندکه مخصوص آنان مناسب سازی شده بودند.هزینه های مربوطه،بااستفاده ازمجموع مناسب سازیهای گزارش شده و اطلاعات مربوط به هزینه های بدست آمده ازیک تحقیق که بر روی 13 مرکزمناسب سازی خودرو انجام شده بود،برآوردگردید.

متوسط هزینه برآوردشده برای مناسب سازی خودرو در 77 درصدکسانی که وسیله نقلیه خودرامناسب سازی می کنند،6497 دلار است.اما بطورکلی هزینه های مذکوربسته به نوع وسیله نقلیه متفاوت خواهدبود. ارقام مذکور مربوط به هزینه های باراول مناسب سازی هستندو هزینه های اصلی در طول سال را شامل نمی شوند. میانگین طول عمروسائط نقلیه مناسب سازی شده حدود 8.8 سال برآوردشده است که باعث می گردد هزینه های مربوطه براساس سال ، بابت هر وسیله نقلیه مناسب سازی شده به 738 دلار برسد.میانگین هزینه مناسب سازی هروسیله نقلیه برای جامعه افرادنخاعی سالانه 571 دلارودرمجموع حدود 103 میلیون دلاربرآورد گردید.
 

ویلچر

ویلچرها یکی ازاقلام هزینه ای مهم محسوب می شوند. میانگین هزینه یک ویلچر بیش از 5000 دلار بوده و متداول این است یک فردنخاعی بیش از یک ویلچرداشته باشد.برآوردمی شودکه هزینه سالانه ویلچربرای یک فرد نخاعی بیش از1000 دلارباشد که با هزینه تعمیرات آن ،این میزان به 1300 دلار می رسد.بطورکلی این ارقام برای جامعه افرادنخاعی به صورت سالانه هزینه ای معادل 235.6 دلاربرآوردمی گردد.

کمکهای شخصی

تحقیقات انجام شده اطلاعاتی را درمورد نیازبه مراقبین شخصی جهت کمک به بیمارنخاعی،استفاده ازکمک های پرداخت شده،ومیزان ساعات کمکهایی که منظورشده یا نشده را ارائه دادند.دربررسی های مذکور بیشتر تمایل براین بودکه ابتدا کمک هزینه ها برآوردشوند.اما ازقبل هزینه های مذکور به صورت محاسبه هزینه های مربوط به دوره سال اول بعدازضایعه درنظر گرفته شده بود. هزینه های محاسبه شده شامل برآوردی ازمیزان کمکهای هزینه و همچنین دستمزدهای پرداخت شده به مراقبین حقوق بگیربوده است.

میانگین هزینه ها ی کمکهای شخصی دربین اعضای نمونه مذکور 11.164 دلار برآورد شدکه وقتی ارقام هزینه های مذکور برای کل افراد نخاعی که یکسال ازضایعه آنان گذشته بود،تعمیم داده می شود،هزینه کل بالغ بر 2 بیلیون دلارمی گرددوهمچنین261 میلیون ساعت- نفر(مجموع ساعاتی که برای هرنفرصرف شده است) کمک شخصی برای کمک به افرادنخاعی صرف شده که 61 درصدآن منظور و 39 درصدآن منظورنمی گردد.

هزینه های مستقیم


تااین مرحله بحث برروی هزینه های منابع واقعی ازجمله بستری شدن، مراقبت پزشکی و تجهیزات پزشکی سرمایه ای بوده است. علاوه براین، هزینه های مستقیم ازهزینه های مهم آسیبهای نخاعی هستندکه به دلیل کاهش کارآيي حاصل ازتعدادافرادنخاعی بوده که از نیرو وکارخارج می شوندو برای جبران هزینه ضایعات آنان صرف می شود.برای برآورداین کاهش کارآئی، میزان درآمدهای پیش بینی شده افرادنخاعی، براساس وضعیت اشتغال آنان قبل ازآسیب به همراه سطح تحصیلات و خصوصیات فردی آنان درنظرگرفته شد.سپس میزان درآمد آنان براساس سن فعلی ووضعیت قدرت کاری آنها برآوردگردید. تفاوت بین دو جریان درآمد،می تواندبرآوردی ازافت های حاصل ازضایعات آنان راارائه دهد.

مطالعات قبلی نشان دادندکه اکثریت افرادنخاعی قبل ازآسیب شاغل بوده اند،و کمترازنیمی ازآنها بعدازآسیب اشتغال داشته اند.یافته های اخیرنیز این موضوع راتاکیدکردند.کمترازنیمی ( 44.4 درصد)ازافرادنخاعی موردمطالعه دراین تحقیق بعدازضایعه شاغل شده بودند و چهارپنجم درزمان ضایعه و 92 درصدآنان قبل ازآسیب اشتغال داشتند.
همچنین مشخص شد: اینکه یک شخص نخاعی شاغل باشدیا خیر به یکسری عوامل بستگی دارد. دامنه این عوامل ازتفاوتهای فردی معمولی موثردراشتغال گرفته تاتوانائی فرددر رانندگی ،کاربارایانه یا داشتن منابع مالی دیگرمتفاوت است.با صحبت کردن درمورداین عوامل ، برآوردشده که کاهش کارآئی ناشی از ضایعه نخاعی بطورمتوسط برای هرفرد تقریبا" 13566 دلار و حدود 2.591 بیلیون درسال درسرتاسرکشور هزینه دربردارد.

نتیجه گیری

برآوردمی شودکه مجموع هزینه های سالانه آسیب های نخاعی 9.73 بیلیون دلارباشد .این مجموع هزینه ها متشکل ازهزینه های پزشکی و مناسب سازی سال اول هستند، که به طورمتوسط برای 10600 نفر فردآسیب دیده در سال 1996 برآوردشده است.بعدازدوره مراقبتهای حاد و توانبخشی های اولیه ،افرادنخاعی متحمل هزینه های مراقبت پزشکی و ویلچر و تجهیزات کمکی وسایرهزینه ها می شوند.میانگین هزینه های سالانه بعدازدوره بهبودی حدود 25.213 دلار می باشد.

برای برآوردکردن کل هزینه های آسیب نخاعی درایالات متحده به عنوان یک کل و دریک سال مشخص ،هزینه های متحمل شده توسط یک فردجمع بندی گردید.برآورداین بودکه هزینه های تحمیل شده به 10600 نفرازآسیب دیدگان نخاعی ایالات متحده درسال 1996 حدود2.591 بیلیون دلاربوده است.هزینه های مستقیم جاری برای 180400 نفرکه قبل ازسال 1996 دچار ضایعه شده اند 4.55 بیلیون دلاربوده است.دراین خصوص 2.591 بیلیون دلار به خاطر کاهش فعالیت و کارآئی فردبه دلیل عدم توانائی کارافرادنخاعی به صورت طبیعی وکاردرساعات عادی و با ظرفیت کامل منظورگردید. با اضافه کردن ارقام برآوردشدکه هزینه های کامل ضایعات نخاعی تنهادرسال 1996 9.73 بیلیون دلار بوده است.

علاوه بر برآوردهای رایج درخصوص هزینه های مختلف آسیب نخاعی می توان بااستفاده از روش های دیگری بررسی های لازم راانجام داد.می توان در مورد تعداد مواردآسیب نخاعی رخ داده در هرسال و هزینه های کل زندگی مربوط به این مواردبررسی های لازم به عمل آورد.برای این کار می توان تعدادمواردی که هرساله اتفاق می افتندرابرآوردنموده وسپس هزینه سالانه آن رابرای محاسبه هزینه های سالانه طول زندگی فرداستفاده کرد.بدیهی است که برای محاسبه برآوردهای مذکور بایداز میزان مرگ ومیر آگاهی داشت ومیزان برخی از كاهش هزينه ها  را در نظر گرفت .بااستفاده ازچنین روشهائی هزینه های کل زندگی افرادنخاعی برای هرشخص تتراپلژی بیش از 1 میلیون دلار برآوردشده است.
چه ازدیدگاه میزان وقوع وچه ازدیدگاه میزان شیوع به قضیه نگاه شده باشد،برآوردهای مذکور برای بیان خلاصه جنبه های کلی مالی آسیبهای نخاعی مفیدخواهند بود.ولی وقتی که ما جزئیات مربوط با برآوردهای کلی را موردتوجه می کنیم،می توانیم به بهترین نحو خط مشی های لازم برای تقابل با هزینه های مذکور را برنامه ریزی نمائیم و روشهای برنامه ریزی آنها را به حداقل برسانیم. ما بیشتربه رفاه افرادنخاعی علاقه مندهستیم و عقیده داریم که هر چه درموردهزینه های کل آسیبهای نخاعی و هزینه اجزای تشکیل دهنده آنها بیشتربدانیم،بااین شرایط احتمال به حداقل رساندن هزینه ها و بهبودکیفیت زندگی افرادبهترخواهدبود.

 

****

منبع : مقاله "  هزینه های آسیب نخاعی   " -ترجمه : مهندس عباس كاشي- (ohealth2007@yahoo.com) - انتشار : مركز ضايعات نخاعي جانبازان -اسفند ماه 1388


 

 

 

 

   

 

 

بازگشت به صفحه اصلی  

 

 

 

 

 

 

براي اطلاع از به روز رساني سايت  مشترك  شويد

 
 





Powered by WebGozar

 

 

 

مرکز ضايعات نخاعی جانبازان

 مهرماه  هزار سيصد و هشتاد و چهار

info@isaarsci.ir

Copyright © 2005  Isaarsci  Website . All rights reserved