انسانها
نيازمند برقراری ارتباط هستند و اگر اين ارتباطات به خوبی
انجام شود تاثيرات بسيار مهمی در سلامت جسمی و روانی انسان
خواهد داشت. يک ارتباط موفق می تواند علاوه بر اينکه زمينه ساز
انتقال تجربيات ميان انسانها باشد، باعث جلوگيری از منزوي شدن
افراد نيز خواهد شد . عوامل مختلفی در شروع يک ارتباط موفق
نقش دارند و يکی از آنها، آراستگی ظاهر است.
اصولا" هر
کسی برقراری ارتباط با افراد توانمند، خوش ظاهر و متين را دوست
دارد. يک فرد نخاعی به علت مشکلات عديده ای که دارد، به مرور
زمان ممکن است توجه وی به آراستگی ظاهرش کاهش يابد و بدون آنکه
متوجه شود با ظاهری درهم ريخته در جامعه حضور يابد و اين خود
می تواند تاثيری منفی در برقراری ارتباط با ديگران در پی داشته
باشد و بر عکس وقتی چنين شخصی عليرغم داشتن درد ها و مشکلات
فراوان، با آراستگی ظاهر و پوششی زيبا و معطر در جامعه حضور
يابد، تاثير فوق العاده بر ديگران خواهد داشت و افراد در
برقراری ارتباط با چنين شخصی احساس آرامش می کنند و اين می
تواند عاملی برای نزديک شدن جامعه به افراد نخاعی باشد.
بر عکس مواردی بوده است که يک فرد نخاعی بر روی صندلی چرخدار
نشسته است و به علت مشغله فراوان، به وضعيت آراستگی خود توجه
نداشته است و متاسفانه عابران او را با يک فرد محتاج و نيازمند
اشتباه گرفته اند.
انسانها از
افرادی که توانمند نبوده و هميشه خود را محتاج کمک ديگران نشان
می دهند، دوری می جويند و اين عدم توجه به ظاهر ممکن است چنين
تاثيری را بر روي ديگران بر جای گذارد و او را فردی ضعيف و
ناتوان بپندارند. پس مهم ترين نکاتی که يک فرد نخاعی بايد به
آنها توجه داشته باشد به شرح زير است:
-
پاكيزگی
و تميز بودن صندلی چرخدار
-
آراستگی
موها و پاكيزگی صورت
-
پاگيزگی
لباس ها و در صورت امکان استفاده از لباسهايی با رنگ شاد و
زيبا
-
واکس زدن
کفش ها
-
معطر
بودن
-
وجود
تبسم در صورت، اگر چه بسياری از عزيزان نخاعی از دردهای
مختلف رنج می برند و وجود تبسم در اين شرايط كاري بسيار
سخت است ، اما با اين وجود ، داشتن تبسم بر لب ، نشانه يک
شخصيت صبور و مستحکم است.
-
مودب و
متين برخورد کردن
-
منظم و
به وقت بودن که نشانه انسانهای خود ساخته است.
اين عوامل
باعث می شود که يک فرد نخاعی عليرغم مشکلات، دردها و سختی هايی
می کشد، در عوض تاثير بسيار خوبی را بر ديگران برجای گذارد و
او را به يک شخصيت جذب کننده تبديل کند و زمينه نزديکی بيشتر
را ميان جامعه و فرد نخاعی پديد آورد که اين خود باعث می شود
جامعه شناخت بيشتری نسبت به افراد نخاعی پيدا کرده و در جهت
مناسب سازی شرايط زندگی برای اين عزيزان بيشتر کوشش نمايد.
****