فن آوری های رایانه اي و اینترنت مي توانند توانائي عجيب  وقابل توجهي رابراي افراد مبتلا به ناتوانی  و بهبود زندگی و افزایش استقلال آنان ايجاد كنند .امروزه آن دسته ازافرادی که درخروج از منزل مشکل دارند ، حالا می توانند با استفاده از اینترنت به مغازه ها ، فروشگاههاي لوازم و وسائل وار دشوند ، يا درمورد سئوالات پزشکی خود تحقیق کنند ، همچنين درمقوله هاي مختلف روزمره زندگي شركت نمایند ،  ازطرفي  مي توانند با دوستان خودارتباط برقرارکرده ویا با دوستان جدیدی آشنا شوند . افراد نابینا که درگذشته ،  ماهها یا سالها برای اطلاعات موردنیاز خود وتهیه آنها به شکل " خط بریل " یا نوارهای صوتی انتظارمی کشند ، امروزه می توانند همانند افراد سالم به اطلاعات خبری ، مقالات مجلات ، گزارشات و اطلاعات مربوط به محصولات وغیره دستیابی پیدا کنند. درحال حاضرکسانی که دربه دست گرفتن قلم یا کاربا صفحه کلید مشکل دارند قادرند با استفاده از جدیدترین نرم افزارهای تشخیص صدا کارهايي مثل نوشتن ، رسیدگی به صورت حساب ها یا انجام امور روزانه خود را به خوبي انجام دهند. فن آوری های جدید واقعا" ستودنی هستند ، اما همانطورکه این گزارش به روشنی مشخص کرده ، با وجود انقلاب رایانه  طیف خيلي وسیعی ازافراد ناتوان هنوز هم نتوانسته اند ازآن بهره مند شوند .
 
درحال حاضر تنها یک چهارم ازافرادناتوان رایانه دارند و فقط یک دهم آنان ازاینترنت استفاده می کنند. افراد ناتواني كه سن آنها بالاتر است وکسانی که درآمد کافی نداشته یا سطح تحصیلات پايینی دارند ، کمتر می توانند از مزایای فن آوری های جدید بهره مند شوند.

 
دراين خصوص براي انجام يك بررسي ومطالعه جديد ، يك محدوده وسيع تحت پوشش قرارگرفته شده ، ( توسط اداره اطلاعات و ارتباطات دور كشور، درسال 1999) به طوري كه تفاوتهاي قومي ون‍ژادي براي دسترسي به فن آوريهاي الكترونيكي درايالات متحده مستندسازي شوند. گزارش ارائه شده كه با استفاده ازبررسي داده هاي آنها تهيه شده ، نشان مي دهد كه تفاوت دراستفاده ازرايانه و اينترنت براساس وضعيت ناتواني نيز به اندازه مسائل نژادي و قومي قابل توجه است . 

 هم اكنون بررسي جمعيت تحت مطالعه (CPS) از لحاظ ملي برروي50000 خانوار ايالات متحده وبه صورت يك تحقيق ماهانه انجام مي شود. دراين بررسي كه به وسيله اداره آماروسرشماري كشور وبراي دفتر آمار كار ونيروي انساني انجام شده ، تمركز پرسشنامه هاي  CPS برروي وضعيت اشتغال ودرآمد خانوار بوده است . نمونه مذكور شامل 8 صفحه ، به همراه يك صفحه جديد است كه هرماهه به جريان مي افتد.خانوارها طي 4 ماه متوالي 8 بارمصاحبه مي شوند و بعداز 8 ماه وقفه ، مجددا" در طول 4 ماه تقويمي سال بعد به همان شكل مصاحبه مي گردند.
 
پرسشنامه هاي تكميل شده همزمان با تحقيق اصلي كه هرماه انجام مي شود ، مورداستفاده قرارمي گيرند .
 
بررسي هاي ارائه شده براساس اطلاعات دوسري از پرسشنامه ها ازاين قرارند:
 
بررسي هاي تكميلي درمورد استفاده ازرايانه واينترنت (سال 1998 )، كه در دسامبر همان سال انجام شده و تحقيقات آماري سالانه ( سال 1999)  كه سه ماه بعد ازتحقيقات قبلي ودرماه مارس صورت گرفت .
 
بررسي تكميلي درخصوص استفاده ازاينترنت ورايانه ، حاوي سووالاتي درمورد وجود رايانه درخانوارها و دسترسي آنها به اينترنت وهمچنين سئوالاتي در خصوص استفاده هاي خاص از اينترنت به وسيله اعضاي خانواده مي باشد . اين تحقيق انجام شد تا اداره اطلاعات وارتباطات ازراه دور ( NTIA ) از آن به عنوان ابزاري براي بررسي درمورد ميزان نفوذ فن آوري رايانه در عموم جامعه استفاده نمايد . بررسي هاي NTIA نشان داد كه با توجه به عواملي مانند درآمد خانواده ، ن‍ژاد و قوميت و ميزان سطح تحصيلات ، تفاوت زيادي دردسترسي به رايانه واينترنت وجوددارد.
 
مسئله ناتواني درگزارش NTIA  ذكرنشده است ، چراكه فرمهاي متمم براي ارزيابي استفاده از رايانه و اينترنت درميان افراد مبتلا به ناتواني طراحي نشده بود. نه تنها هيچ پرسشنامه اي درمورد وضعيت ناتواني در تحقيقات تكميلي درخواست نشده بود ، بلكه براساس تحقيق اصلي كه بطورماهانه انجام مي شد ، هيچ راه مفيدي نيز براي تشخيص افراد عادي وناتوان در نمونه كلي وجودنداشت .
 
اما برخلاف تحقيق ماهانه ، در تحقيق متمم آماري مارس يك سئوال كلي و مجزا درمورد ناتواني وكاركردن افرادمطرح شده است . ازپاسخ دهندگان سئوال مي شد كه : آيا كسي درخانواده آنان مشكل پزشكي يا ناتواني داردكه مانع ازكاركردن او شود يا  مشكل او طوري باشد كه در نوع يا مقداركاري كه آنان مي توانند انجام دهند محدوديت ايجادكند. اين سئوال يك روش منطقي براي شناسائي افرادي از نمونه بود كه حداقل 15 سال از سني كه آنها درتوانائي انجام كارهاي خود محدوديت پيدا كرده بودند، مي گذشت." ناتواني در انجام كاركردن" يك تعريف ظريف تر و گيج كننده تري نسبت به محدوديت فعاليت  يا محدوديت عملكرد دارد، از سوي ديگر اين ناتواني تاحدي اعتبارافراد فاقد سابقه كار و آن دسته از افراد مسن تري كه مدت طولاني ازبازنشستگي آنان مي گذرد،  را درهاله اي از ترديد قرارمي دهد.
 
به دليل ماهيت جغرافيائي CPS ، امكان ارتباط دادن داده هاي هردو تحقيق تكميلي ذكرشده در بالا وجود  دارد. از 8 صفحه مصاحبه دسامبر 1998 ، بعداز دوم مارس ،  دو صفحه مجددا" مصاحبه شد. به همين دليل اين امكان فراهم شد كه درمورد يك چهارم ازنمونه ، منهاي كساني كه پاسخ نداده بودند ، بتوان وضعيت ناتواني انجام كار را دركساني كه از رايانه و اينترنت استفاده مي كردند و بطور مجزا ارزيابي شده بودند ، را بدست آورد. 
 
غيراز كل 122935 گزارش ، براي كل تحقيق تكميلي رايانه /اينترنت ،ازدوصفحه اي كه درهردو تحقيق تكميل شد ، تعداد 30128 گزارش بدست آمد. در9/91 % موارد اين امكان وجودداشت كه داده ها ي حاصل ازهردو تحقيق متمم با هم تلفيق شوند، بقيه آنها يعني  4/8 % ( 2522 گزارش) به خاطر فقدان اطلاعات مربوط به ناتواني كاردرنظرگرفته نشده اند. صرفا" عدم پاسخ ، يكي از دلايل ازدست دادن اطلاعات است . دليل ديگراين است كه  CPS تحقيقي مي باشد كه جداازخودخانواده درموردخانوارهامطرح است ، ودرآن هيچ تلاشي براي تقابل مجدد اعضاي خانواده هاي شركت كننده در مصاحبه ها انجام نمي شود .اعضاي جديد خانوارها كه مصاحبه مي شدند ، بدون هيچ اطلاعاتي در موردوضعيت ناتواني اشخاص مورد نظر، ما را ترك مي كردند.      
 
 نمونه تلفيق شده كه دراين بررسي مورداستفاده قرارگرفته ، تعداد 27606 گزارش ، يا 5/22% ازكل نمونه متمم رايانه /اينترنت راشامل مي شد. برخي از2196 گزارش ارائه شده توسط افراد به عنوان داشتن ناتواني كاركردن شناخته شده اند. كاهش نمونه تا حدزيادي باعث ازبين رفتن قدرت تجزيه وتحليل دقيق تر عادات استفاده از رايانه واينترنت توسط افراد ناتوان مي شود، اما اين مقدارنمونه براي ارائه مقايسه  داشتن رايانه واستفاده ازاينترنت درميان جمعيت گسترده با يا بدون ناتواني انجام كار كافي است .

 
در اين گزارش به منظورارزيابي استفاده ازرايانه واينترنت دربين گروههاي مختلف نژادي و قوميتي ، از مطالعه NTIA كه از خانواربه عنوان  واحد بررسي استفاده نموده ، پيروي شده است.در طبقه بندي ن‍ژاد و قوميت خانوارها، ابتدا پاسخ دهندگان درفهرست تحقيق ليست شدند، كه معمولا" نام شخصي كه مالك يا اجاره كننده خانه بوده قيد شده است. اما برخلاف تجزيه وتحليل NTIA، دراين گزارش تفاوت بين طبقه بندي نژادي و اصالت اسپانيولي حفظ شده است . به عبارت ديگر يك خانوار كه خودرا بصورت تيره پوست ( (در پاسخ به سئوال درمورد نژاد) وبا اصالت اسپانيائي ( درپاسخ به يك سئوال مجزا درمورد قوميت )معرفي مي كند در طبقه بندي نژادي درفهرست افريقائي امريكائي وهمچنين درطبقه بندي قومي درفهرست اسپانيائي قرارمي گيرد.        
 
براي بعضي ازخانوارها يعني 8/21%  يعني 10480 خانوار از48070 خانواري كه درتحقيق متمم استفاده ازرايانه واينترنت مصاحبه شده بودند ، متمم هاي آماري حاوي گزارشاتي براي تمامي اعضاي خانوارها درنظرگرفته شد. تنها خانوارهاي مذكور، كه اطلاعات ناتوان بودن درانجام كارها را كامل كرده بودند ، درتجزيه وتحليل ها موردتوجه قرارگرفتند. 
 
با توجه به تنوع سني ، جنس و زمينه هاي نژادي ، عدم نتيجه گيري در تحقيقات  مشاهده شده است. احتمال تغييرمحل سكونت يك خانواده وايجاد يك وقفه سه ماهه بين مصاحبه ها نيز احتمالا" باعث تغييردرويژگي هاي مذكورگرديد. به منظوركاهش اثرات ناشي ازفقدان اطلاعات ( همچنين براي منظوركردن صفحات از دست رفته )، گزارشات فردي درنمونه تلفيق شده موردسنجش مجدد قرارگرفتند تا برآوردهاي جمعيتي براي كل نمونه در 60 خانه ي جداول مربوط به سن – جنس – نژاد ( 15 رديف براي سن ، 2 رديف براي جنس و 2 رديف براي نژاد – سياه و ساير نژادها ) درج گردد.
     
دربررسي خانوارها ، ( براساس سنجش اصلي خانوارها ) با توجه به سن ، جنس ونژاد اولين پاسخ دهندگان مندرج در فهرست تحقيق ارزيابي مجدد شدند. براي اين بررسي 40 خانه سن – جنس – نژاد براي طبقه بنديهاي بعدي مورداستفاده قرارگرفتند ، تعداد خانه هاي مربوط به سن تا 10 خانه كاهش داده شد ، بطوري كه خانوارهاي اندكي با عنوان اشخاص زير 20 سال همگي به يك خانه سني ارسال شدند.
 
ازآنجائي كه برآوردها دراين گزارش براساس يك نمونه ازجمعيت ارائه شده اند، درمعرض خطاي نمونه برداري قراردارند. تخمين خطاهاي نمونه برداري با استفاده از فرمولهاي ارائه شده توسط اداره آمارو سرشماري ( اداره آمار،سال 1999) محاسبه شده است. درجدول داده ها ، با قابليت اطمينان پائين ( خطاي استاندارد بزرگتراز 30 درصد برآوردشده) با ستاره علامت گذاري شده اند. تمام مقايسه ها ي ذكر شده دراين متن ازنظر ارزش آماري آزمايش شده اند ، مگراينكه عليرغم آنچه بيان شد ، آنها در95 درصد سطح اعتماد يا بيشتر( (p < .5 قرارداشته باشند.

 
ازبين 20.9 ميليون نفر آمريكايي كه سن آنها بالاتراز 15 سال بوده وتوانايي انجام كارراندارند ( به تعريفي كه در بالا توجه كنيد ) ، 5 ميليون نفردرمنزل خود رايانه دارند.( جدول A) . كمترازنيمي ازاين گروه ، يعني 2.4 ميليون نفر، ازطريق رايانه هاي خانگي خودبه اينترنت دسترسي دارند، بدون درنظرگرفتن اينكه آنها ازمزاياي آن بهره مندمي شوند ياخير. درواقع تعداد 1.5 ميليون نفراز افراد مبتلا به ناتواني ، از اينترنت تنها درمنزل و 2.1 ميليون نفر ازآنها ازاينترنت هم درمنزل و هم ازطريق رايانه هاي ساير جاها ازاينترنت استفاده مي كنند.
 
همانطوركه درشكل 1 نشان داده شده ، افرادمبتلا به ناتواني كمترازنصف افرادسالم درمنزل به رايانه دسترسي دارند.(23.9 درمقابل 51.7). اين تفاوت دسترسي به اينترنت حتي بيشترازاينها ممكن است باشد. امكان اتصال به اينترنت براي افرادسالم تقريبا"  سه برابرافراد ناتوان مي باشد.( 31.1 دربرابر 11.4درصد).
 
بطوركلي ميزان استفاده ازاينترنت توسط افرادمبتلابه ناتواني ازهرطريقي اعم از رايانه خانگي يا درمحل كاريا تحصيل يا كتابخانه نسبت به افرادسالم تفاوت زيادي دارد. تنها يك دهم ( 9.9 درصد ) افراد دچار ناتواني به اينترنت وصل مي شوند،‌ درحالي كه اين رقم براي افراد سالم چهاردهم ( 38.1 درصد ) است . ازنظر"استفاده ازاينترنت درمنزل"  7.2 درصد افراد ناتوان دربرابر25.9 درصد افراد سالم به اينترنت وصل مي شوند. ازلحاظ استفاده ازاينترنت در خارج از منزل ، تعداد افراد ناتوان درمقايسه با افراد سالم خيلي كمتر است ، كه البته دليل آن تا حدي به اين موضوع برمي گردد كه بسياري از افراد ناتون مشغول به كار نيستند .بطوركلي  تنها 3.9 درصد ازافرادمبتلا به ناتواني درخارج ازمنزل به اينترنت وصل مي شوند ، كه اين مقدار براي افراد سالم 20.6 درصد است

با وجود اينكه جمعيت افراد ناتوان ازنظرسني بطورقابل توجهي بالاتر است ، و احتمال استفاده از فن آوريهاي جديد با افزايش سن كمترمي شود ، اما درتفاوتهاي ذكر شده در بالا موضوع اختلافات سني منظور نشده است . همانطوركه در شكل 2 نشان داده شده ، اين تفاوت مهم به مسئله ميزان مالكيت رايانه ، دسترسي به اينترنت و استفاده ازاينترنت براي هردو گروه ناتوان وسالم درجمعيتي با رده سني غيرسالخورده ( 15 تا 64 سال ) و سالخورده ( بالاتر از 65 سال ) مربوط بوده است .
 

 

فقط يك سوم ( يعني 32.6درصد) از افراد غيرسالخورده كه توانايي انجام كارندارند ، در منزل خود رايانه دارند، در حالي كه اين رقم براي افراد سالم بيشتراز50 درصد ( 55.6درصد ) است . به همين ترتيب تنها نيمي ازافراد ناتوان كه رايانه دارند، مي توانند به اينترنت دسترسي داشته باشند ، يعني 15.8 درصد از جمعيت افراد ناتوان .  در مقايسه با آن ، نسبت افراد سالم دراين مورد  33.9 درصد است . همچنين نسبت استفاده ازاينترنت تقريبا" 3 به 1  است يعني 42.3 درصد افراد بدون ناتواني دربرابر تنها 15.1 درصد افراد مبتلا به ناتواني .

 

 دربين افراد سالخورده ، تنها يك چهارم ( 25.3 درصد ) افراد بدون ناتواني داراي رايانه هستند ، اما تنها بخش كوچكي از افراد داراي ناتواني يعني يك دهم ( 10.6 درصد ) افراد سالم رايانه دارند. دسترسي به اينترنت براي حدود نيمي از دارندگان رايانه درهرگروهي امكان پذير است ( 12.3 درصد افراد سالم و 4.7 درصد افراد مبتلا به ناتواني ) . باوجود اينكه استفاده واقعي از اينترنت در بين افراد سالخورده كمتر است ، ‌اما اين تعداد براي افراد فاقد ناتواني ( 8.9 درصد ) خيلي بيشتراز افرادداراي ناتواني ( 2.2 درصد) است .

 

با يك نگاه آماري كلي به جمعيت مذكور اختلاف قابل توجهي ازنظرجنسيت درمالكيت رايانه و استفاده ازرايانه وجودندارد، اما به شكل تعجب آوري ميزان آنها كمتر است .  تنها بيشتر ازنيمي از( 51.6 درصد ) مردان  و فقط كمتر از نيمي (48.7 درصد ) اززنان در منزل به رايانه دسترسي دارند ، همچنين يك سوم ( 33.3 درصد) از مردان و فقط كمترازيك سوم ( 30.5 درصد ) اززنان از اينترنت استفاده مي نمايند. دربين جمعيتي كه قادر به انجام كار نيستند، ازنظرآماري تفاوت قابل توجهي بين دو جنس مرد وزن وجود ندارد( جدول B)

 

 

.تفاوت هاي بين افراد ناتوان و سالم  زياد و اما اين تفاوت  بين دوجنس قابل توجه مي باشد. براي مثال 24.9 درصدمردان مبتلا به ناتواني داراي رايانه هستند ، درحالي كه 53.2 درصد مردان سالم رايانه دارند . همچنين  23 درصد زنان مبتلا به ناتواني رايانه دارند ودربرابرآن، 50.3 درصد مردان سالم داراي رايانه هستند.     

 

 افرادي كه به سن اشتغال رسيده اند ، با داشتن يك شغل قادرخواهندبود نسبت به خريد رايانه اقدام كنند. اغلب دسترسي به رايانه واينترنت درمحل هاي كارنيزفراهم مي شود ، وبه موازات آن آموزش در مورد نحوه استفاده ازآنها هم انجام مي شود. بنابراين جاي تعجب نيست كه كليه افراد اعم ازكساني كه مي توانند با رايانه كار كنندويا كساني كه قادربه كاربه آن نيستند ، درصورت شاغل شدن ، به احتمال زياد قادرخواهند بود به رايانه و اينترنت دسترسي  داشته باشند . (شكل 3 و جدول B ).    

 

 

 

 

 اما افراد داراي ناتواني حتي موقعي كه شاغل هم باشند ، دسترسي آنها به فن آوريهاي جديد بطورقابل توجهي كمتراست . درميان افرادشاغل داراي ناتواني ، 42.6 درصد رايانه دارند ، 26.4 درصد ازاينترنت استفاده مي كنند، كه درمقايسه باآنها 56.9 درصدافراد سالم رايانه دارند و 44 درصد آنان ازاينترنت استفاد ه مي كنند. بطوركلي اين ميزانها دربين افراد فاقد شغل بطورقابل ملاحظه اي كمتراست . بطوري كه تنها سه دهم

( 28.9درصد) ازافرادناتوان رايانه دارند و درحدود يك دهم ( 10.8 درصد) ازاينترنت استفاده مي نمايند.

 

 

كساني كه به خوبي آموزش ديده اند ، بدون توجه به منابع مالي ، نيازبه خريد و استفاده ازفن آوري رايانه به احتمال زياد داراي مهارت هاي بيشتري هستند . اما عليرغم سطح آموزش هاي كسب شده ،‌افراد مبتلا به ناتواني ازلحاظ ميزان هاي مربوط به مالكيت رايانه و استفاده ازاينترنت نسبت به همسانان خودكه فاقدناتواني هستند ، به مراتب درسطح پايين تري قراردارند.( شكل 4 ) .   

 

 

 

تنها يك هشتم ( 12.7 درصد ) ازافراد مبتلا به ناتواني كه ازدبيرستان فارغ التحصيل شده اند، رايانه داشته اند. اين رقم با يك سوم ( 34.5 درصد ) افرادي كه ازدبيرستان فارغ التحصيل نشده اند و فاقد ناتواني هستند و تقريبا"با  نيمي از ( 46.5 درصد ) از فارغ التحصيلان دانشگاهي كه داراي ناتواني هستند ، و با سه چهارم ( 73.4 درصد ) فارغ التحصيلاني كه ناتواني ندارند ، مقايسه مي شود.  

واقعيت اين است كه  تنها 2.4 درصد افرادداراي ناتواني كه ازدبيرستان ديپلم نگرفته اند ، ازاينترنت استفاده مي كنند. اما آن دسته ازافرادي كه فاقد ناتواني هستند ، تقريبا" 10 برابر به اينترنت وصل مي شوند ، ( 22.5 درصد ). تعداد كساني كه ناتواني دارند وداراي مدرك دانشگاهي هستند ، بيشتراست . ( 30.2 درصد ) . اما حتي احتمال استفاده از اينترنت ، در گروه آخر  نسبت به فارغ التحصيلان بدون ناتواني كمترازنصف و نسبت به كساني است كه از اينترنت استفاده مي كنند تقريبا" دوسوم ( 63.9 درصد ) است .  

درآمد نيمي ازافرادي كه توانايي انجام كارندارند ( 50.3 درصد ) ، زير 20000$ درسال است . براي اين گروه، خريد رايانه و پرداخت هزينه هاي ماهانه شركتهاي خدمات اينترنت نسبت به هزينه نيازهاي اساسي زندگي ،‌ يك  هزينه بي خود به نظر مي رسد. درهرحال تعداد افراد كم درآمدي كه رايانه دارند، اعم از ناتوان و سالم ، نسبت به كساني كه ازنظر مالي درسطح خوبي هستند ، خيلي كمتراست .( شكل 5 )

 

درهردوگروه ، تعداد افراد داراي ناتواني كه رايانه دارند، به طورقابل ملاحظه اي  كمتراست . اين ميزان درگروه افراد كم درآمد نصف ( 11 درصد دربرابر 22.2 درصد ) ، و براي گروه با درآمد بالا دوسوم ( 40 درصد دربرابر61.2 درصد ) مي باشد. ميزان استفاده ازاينترنت دربين گروه كم درآمد يك چهارم ( 4.9 درصد براي افراد داراي ناتواني دربرابر 19 درصد افراد فاقد ناتواني ) و براي گروه پردرآمد ( 16.6 درصد دربرابر 45.2 درصد ) درست بيش ازيك سوم است .

 

 جدول C و شكل 6 وضعيت آماري افراد ازنظر مالكيت رايانه درمنزل و دسترسي به اينترنت رابرحسب گروه هاي نژادي و قومي نشان مي دهد.(به منبع اطلاعات و جزئيات روشهاي تقسيم بندي نژادي وقومي توجه نماييد ) . خانوارها برحسب ناتواني درانجام كار گروه بندي شده اند . اگر يك نفر ازاعضاي خانواده يا بيشتر براي كاركردن ناتواني داشته باشند ، جزو خانوارناتوان طبقه بندي مي شوند.  

 

 

 

درهرگروه نژادي وقومي ،‌ميزان مالكيت رايانه درهرزمان كه فرد ناتواني درخانواده اي وجوددارد ، خيلي كمتراززمانهايي است كه ناتواني وجودندارد. 4 دربين خانواده هاي سفيد پوست ، آنهايي كه فردناتوان دارند، تقريبا" به اندازه نصف خانواده هايي كه فردناتوان ندارند ، ازداشتن رايانه بهره مندهستند. ( 26.3 درصد در برابر 50.2 درصد ) . دربين خانوارهاي آمريكايي افريقايي تنها يك دهم (‌10.7 درصد ) از خانوارهاي داراي افراد ناتوان رايانه دارند ، و درمقايسه با آنها تنها يك چهارم ( 26.3 درصد) از خانوارهايي كه افراد ناتوان ندارند ،‌ داراي رايانه هستند. حدود 37.8 درصد از خانواده هاي آسيايي ها و جزيره نشينان اقيانوس آرام ( اقيانوسيه ) كه فردناتوان دارند داراي رايانه هستند ، درمقايسه باآنها تنها 56.9 درصد ازخانوارهايي كه افراد ناتوان ندارند ،‌ داراي رايانه مي باشند. ودربين خانوارهاي اسپانيايي ، 19 درصد از خانواده هايي كه فردناتوان دارند، داراي رايانه هستند و درمقابل، 32.7 درصد خانواده هاي بدون فرد ناتوان رايانه دارند.

همچنين درخصوص دسترسي به اينترنت تفاوت زيادي بين گروههاي نژادي مختلف وجوددارد. دراين زمينه خانوارهايي كه داراي اعضاي ناتوان هستند و به اينترنت وصل مي شوند تقريبا" نصف خانوارهايي مي باشند،كه فردناتوان ندارند.( درموردخانوارهاي سفيد پوست 13.3 درصد دربرابر30.7 درصد ، درمورد خانواده هاي سياه پوست 4.8 درصد دربرابر 11.4 درصد ، درمورد خانوارهاي آسيايي واقيانوسيه ، 19.7 درصد دربرابر 35.9 درصد ) . 

دربين آن دسته از خانواده هايي كه اعضاي آنها فاقد توانايي كارهستند ، تفاوت درمقادير آماري بين گروههاي نژادي و قومي  چندان قابل توجه نيستند. اما برخي تفاوت ها مهم مي باشند و بايد مورد اشاره قراربگيرند. در بين خانواده هايي كه فرد ناتواني با عدم توانايي انجام كاردارند ،‌خانواده هاي آمريكايي افريقايي خيلي كمتر از خانواده هاي سفيدپوست رايانه داشته ( 10.7 درصد دربرابر 26.8 درصد ) درنتيجه دسترسي آنها هم به اينترنت هم كمتر است ( 4.8 دربرابر 13.3 درصد ) .    

رايج ترين عللي كه افراد مبتلا به ناتواني درخصوص علت استفاده ازاينترنت بيان مي كنند، ارسال ودريافت ايميل يا پست الكترونيكي ( 4/1 ميليون نفر يا 1/67% از 1/2 ميليون نفري كه از اينترنت استفاده مي كنند) و جستجوي اطلاعات ( 3/1 ميليون ، يا 8/62 % ؛ جدول D را ملاحظه نمائيد ) است . همچنين افراد عادي يعني بدون ناتواني درخصوص استفاده از اينترنت دو دليل مهم را بيان مي كنند . چهاردهم ( 39 %) ازكاربران اينترنت ، به دنبال مطالعه اخبارروز و كنترل پيش بيني وضع هوا هستند يا به دنبال اطلاع ازنتايج مسابقات ورزشي هستند. سه دهم آنها ( 3/29%) ازدوره هاي آموزشي يا منابع به روزشده براي كمك به كارهاي تحصيلي خود استفاده مي كنند. يك چهارم (2/26%) ازكاربران اينترنت كه مبتلا به ناتواني هستند براي انجام كارهاي شغلي  خود استفاده مي كنند ، كه بطورقابل ملاحظه اي كمتر از 1/43% كاربران بدون ناتواني هستند كه به احتمال زياد داراي شغل مي باشند . يك ششم كاربران هم (17 % ) ازاينترنت براي خريد ، پرداخت صورتحساب ها ، يا فعاليت هاي تجاري و 9/15 % نيز براي انجام فرصتهاي شغلي خوداستفاده مي كنند.

 

 افراد مبتلا به ناتواني شايد تنها بخشي ازجامعه باشند كه بيشترآنها نياز به استفاده ازعصر فن آوريهاي الكترونيكي دارند . تاكنون آنان ازنظراستفاده ازتكنولو‍ژيهاي مذكور در سطح  پائيني قراردارند. بنابراين شناخت مزاياي بالقوه رايانه واينترنت براي جامعه افرادناتوان راهي طولاني درپيش روي دارد.

  بطوركلي مشكل بزرگي كه وجوددارد ، دسترسي به اين فن آوري ها است . بسياري از افراد ناتوان مشكل مالي دارند و استطاعت چنداني براي تهيه يك رايانه مناسب ، استفاده ازاينترنت و نرم افزارهاي خاصي كه با نيازهاي آنان سازگاري داشته باشند ، و همچنين پرداخت هزينه هاي ماهانه اي كه استفاده ازاينترنت به آنان تحميل مي كند را ندارند. خيلي ازافراد داراي ناتواني ، اعم از پير وجوان ، ازمزاياي بالقوه اين فن آوري آگاهي نداشته ، وبه خصوص آنان بايد بدانندكه يك رايانه واتصال به اينترنت ، نه تنها يك اسباب بازي نيست ، بلكه ابزاري مهم براي دستيابي به استقلال و وصل شدن به جامعه مي تواند محسوب شود. 

 تامين اشتراك هاي كم هزينه ، يا اشتراك هاي رايگان طولاني مدت براي استفاده از خدمات اينترنتي مي تواند به افراد ناتوان كمك كنند تا اين فن آوري ها بيشترازپيش براي آنان قابل استفاده باشند .  با تامين اين نوع تسهيلات كاربران به سادگي مشترك مي شوند ، درنتيجه افرادي كه با اين فن آوريها احساس راحتي چنداني نمي كنند ، به استفاده ازآن تشويق مي شوند .همچنين به افراد مبتلا به ناتواني كمك خواهدشد تا درقبال استفاده از اينترنت مخالفت نكنند. اما بديهي است كه قبل ازانجام يك برنامه ريزي مناسب براي رفع موانع دسترسي ، به موازات تامين و پشتيباني كارهاي سخت افزاري و نرم افزاري و به منظور شناخت مزاياي اين فن آوري ،   يك برنامه آموزشي منسجم نيز مورد نياز مي باشد كه دراين گزارش مشخص گرديده است .

 

 

****

منبع : مقاله " کاربرد رایانه و اینترنت براي افراد ناتوان   " نويسنده  : استفان كي - انستيتو بهداشت و سالمندي -دانشگاه كاليفرنيا -ترجمه : مهندس عباس كاشي - انتشار : مركز ضايعات نخاعي -ارديبهشت 1390