اختلالات تنفسی
ازعلل مهم مرگ و میر پس از آسیب های نخاعی محسوب می شوند .
عملکرد تنفسی همه
افراد با گذشت زمان تا حدی افت پیدا می کند . در واقع کاهش تدریجی
ظرفیت های ریوی که به افزایش سن مربوط می شود ، به علت کاهش خاصیت
ارتجاعی ایجاد می گردد . با بالا رفتن سن تعداد آلوئولهای ریوی (
کوچکترین واحد از به اصطلاح درخت تنفسی ما ) کاهش ، و در نتیجه
ظرفیت حیاتی ریه ها ( توانایی فرد برای انجام به یک نفس عمیق ارادی
) نیز کم می شود .
افراد مبتلا به آسیب نخاعی در هر سطحی که ضایعه داشته باشند ، در
معرض خطر اختلال عملکرد تنفسی قرار دارند . با وجود آن که منبع
عصبی عضلات دیافراگم و قفسه سینه در ناحیه گردنی ستون فقرات قرار
دارد ، اما صدمه به ناحیه قفسه سینه ، فعالیت عضلات شکم را که در
بازدم قوی و سرفه نقش داشته و به طور موثری به دفع ترشحات کمک می
کنند ، مختل می نمایند .
انواع
اختلالات عملکرد تنفسی مرتبط با آسیب نخاعی
■ افت تنفسی : به دلیل کاهش توانایی انجام تنفس عمیق . این اختلال
با مصرف دخانیات ، بدتر می شود .
■ پنومونی : به دلیل ضعف در دفع ترشحات ریه یا آتلکتازی ایجاد می
شود (که در اثر آن ریه ها نمی توانند به طور کامل از هوا پر شوند
). میزان مرگ و میر ناشی از پنومونی ، در افراد نخاعی (15 ٪) نسبت
به جامعه عمومی (2.7 ٪) بسیار بالاتر است .
واکسیناسیون بر
علیه پنوموکوکها برای تمام افراد مبتلا به آسیب نخاعی هر 5 تا 10
سال یکبار ، و یا با تشخیص ارائه دهندگان مراقبت های اولیه و یا
متخصصین ریه توصیه می شود.
■ اختلال تنفسی در خواب یا آپنه خواب : این عارضه در افراد نخاعی
نسبت به جمعیت عمومی شایعتر است . آپنه خواب می تواند عواقب
خطرناکی داشته باشد ، از جمله : خواب آلودگی در طول روز که می
تواند میزان تصادفات وسائط نقلیه موتوری را افزایش دهد ، عوارض
قلبی عروقی مانند فشار خون بالا و آریتمی ، مشکلات در بهبود زخم و
حتی مرگ قلبی .
■ انواع راهبردهای مربوط به کنترل ترشحات خود را آموزش ببینید .
برخی از افراد با استفاده از تجهیزات و یا به طور دستی به اجرای
تکنیک های سرفه کمک می کنند .
■ واکسن های آنفلوانزا و پنومونی را در زمان های مقرر دریافت کنید
.
■ سیگار را ترک کنید !
■ با علائم هشدار دهنده مربوط به کمبود هوا آشنایی داشته باشید که
شامل : تنگی نفس شدید ، نفس نفس زدن سریع ، خواب آلودگی یا خستگی
در طول روز ، نوسان درهوشیاری ، تغییرات چشمگیر در تنفس در حالت
نشسته در مقابل وضعیت درازکش ( برای برخی ها، ممکن است تنفس عمیق
در حالت درازکش راحت تر از نفس کشیدن در حالت قائم باشد) و کاهش
ظرفیت حیاتی . این علائم ممکن است نشانه هایی از یک افت تنفسی قریب
الوقوع باشد و باید توسط یک متخصص ریه ارزیابی شود تا معلوم شود که
آیا شما نیاز به دستگاه کمک تنفسی یا مکمل اکسیژن دارید یا خیر .
****
|