برخی از مطالعات نشان داده اند که بیماریهای عروق کرونر قلب (CAD) از عوامل مؤثر در مرگ 22.4 درصد از افراد نخاعی محسوب می شوند (DeVivo ، 1989) و در صورتی که افراد نخاعی با مشکل قلبی وعروقی مواجه شوند ، احتمال مرگ آنها ، دو برابر افراد معمولی است (Kocina) .
تعدادی از عوامل خطر موثر در ایجاد CAD ، در افراد مبتلا به آسیب نخاعی شایعتر هستند ، از جمله : اختلالات مربوط به چربی خون ، دیابت ، چاقی مفرط ، عدم فعالیت بدنی ، تغییرات اولیه در ترکیب بدن که منجر به درصد بالاتری از چربی بدن می شوند ، و گاهی اوقات فشار خون بالا .
■ اختلالات لیپید : در افراد نخاعی ، به خصوص در افراد دارای سطح آسیب بالاتر میزان HDL ( کلسترول "خوب") پایین تر و LDL ("کلسترول بد") بالاتر است .

■ دیابت / عدم تحمل گلوکز : دیابت در جامعه افراد نخاعی شایع تر است (Bauman 1994) . مطالعات انجام شده نشان داده که در میان افراد نخاعی مبتلا به دیابت ، 25 درصد آنها مشکلات چشمی ناشی از دیابت داشتند و 41 ٪ آنها مبتلا به زخم های پا بودند که بهبودی آن بیش از چهار هفته زمان نیاز داشت (Weaver و LaVela). این موضوع نشان می دهد که افراد نخاعی دیابتی نسبت به افراد غیر نخاعی باید با دقت بیشتری توسط پزشکان خود تحت نظر قرارگیرند.

■ چاقی یا سندرم اضافه وزن : حدود دو سوم از افراد مبتلا به آسیب نخاعی اضافه وزن دارند . این مشکل عمدتا" حاصل کاهش متابولیسم بدن و درنتیجه آن آتروفی عضلات و همچنین ناتوانی در اجرای مناسب فعالیت های بدن است . بنابراین در بدن افراد نخاعی درصد چربی نسبت به عضله ( بدون چربی ) بیشتر است ، به طوری که بدن قادر نیست به اندازه موقعی که اندامها فلج نیستند ، انرژی مصرف کند . افزایش وزن بر روی مناسب بودن اندازه تجهیزات ، تحرک عمومی و توانایی برای جابجایی ایمن تاثیر می گذارد. علاوه براین ، با پیدایش افزایش وزن ، کاهش آن مشکل تر خواهد بود .

شایان ذکر است که امکان دارد تشخیص CAD در افراد نخاعی به دلیل عدم وجود علائم حسی مشکل تر باشد .

آمادگی جسمانی

ورزش کردن با منافع زیادی همراه است که همه آنها مستند شده اند ، از جمله آن می توان به :

 بهبود وضعیت چربی خون

 کاهش میزان بروز دیابت

 افزایش توده عضلانی (و به نوبه خود افزایش متابولیسم چربی )

 بهبود افسردگی و کیفیت زندگی اشاره نمود .

کالج آمریکایی طب ورزشی (ACSM) توصیه می کند که افراد مبتلا به آسیب نخاعی سه تا پنج بار در هفته و در هر جلسه به مدت 20 تا 60 دقیقه ، به ورزشهایی با شدت متوسط بپردازند .

 شدت متوسط به صورت 50 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب تعریف می شود . متاسفانه ، ما نمی دانیم که میزان حداکثر ضربان قلب افراد نخاعی چقدر باید باشد. برای کسانی که سطح آسیب دیدگی آنها بالا است ، یعنی سطح آسیب آنها جایی است که باعث شده عملکرد قلب آنها ، تنظیم خوبی نداشته باشد ، میزان حداکثر ضربان قلب ممکن است پایین تر باشد . برای افراد عادی میزان حداکثر ضربان قلب بر مبنای فرمول زیر قابل محاسبه است :

اما به طور کلی میزان شدت ورزش در جامعه افراد نخاعی را می توان از طریق ارزیابی با استفاده از ارگومتر بازو ، و یا با استفاده از مقیاسی به نام " مقیاس بورگ " تعیین نمود .

روش های مختلفی برای انجام ورزش قلبی ریوی وجود دارند ، از جمله ارگومتر محور بازو ، ویلچررانی ، شنا ، ورزش هایی که با ویلچر انجام می شوند ، قدم برداشتن با دستگاه ، ورزشهای نشسته ی ایروبیک و تحریک الکتریکی .

نکات مهم  در مورد ورزش افراد نخاعی

هدف از انجام هر فعالیت ورزشی ، این است که بدون هیچگونه آسیب دیدگی ، وضعیت سلامتی ، تقویت عضلات و تناسب اندام ها بهبود یابد . بنابراین باید نکات زیر مورد توجه قرار گیرند :

■ برای اطمینان از اینکه پوست تان هنگام جابجایی بر روی یک نیمکت ورزشی یا یک سطح شیب دار دچارآسیب دیدگی نشود ، از سطوح تشکچه دار استفاده کنید .

■ از طریق اقداماتی مانند : تغییر دادن گروه ماهیچه هایی که در یک جلسه ورزش می دهید ، محدود کردن میزان تکرار فعالیت هر یک از گروههای عضلانی  و تعیین مقدارایمن بودن تحمل بدن در ورزش های قدرتی از طریق همکاری با مراقبین پزشکی یا مربی خود ، از صدمات حاصل ازاستفاده مفرط اندامها اجتناب کنید .

■ با استقرارصحیح وضعیت بدن ، از افتادن و یا شکستگی ها جلوگیری کنید . به خصوص اگر شما از تجهیزات سالنهای ورزشی استفاده می کنید که برای عموم مردم در نظر گرفته شده است . در صورت لزوم برای استقرار صحیح بدن و برگشت به حالت عادی کمک بگیرید.

■ در صورت امکان ، با کسانی کار کنید که در زمینه طراحی و اجرای برنامه های ورزشی ویژه افراد معلول تخصص دارند . از جمله مربیانی که دارای گواهی های معتبر هستند .

راهبردهای لازم برای کاهش خطر بیماریهای قلبی عروقی

■ ارائه کنندگان مراقبت های بهداشتی باید حداقل سالی یکبار ، عوامل خطر مرتبط با بیماری های قلبی را اصلاح و تحت بررسی و نظارت قرار دهند . این بررسی ها باید شامل : فشار خون ، وضعیت کلسترول ، میزان تحمل گلوکز و یا قند سرم خون ، رژیم غذایی و وزن ، مصرف دخانیات ، میزان فعالیت بدنی ، استفاده از الکل و داروهایی است که احتمال دارد دربروز خطر ات قلبی عروقی نقش داشته باشند .

■ درمان و برنامه ها ی مورد نظر برای هر فرد تنها باید مختص او طراحی شوند .
 

****